Dzięki najnowszym osiągnięciom technologicznym możliwy jest obecnie dostęp do całego dziedzictwa genetycznego jednostki. Jednak o ile z jednej strony sekwencja DNA stanowi podstawę programu genetycznego, o tyle z drugiej sama nie wystarczy do określenia jego funkcjonalności. Niemniej genom dysponuje narzędziami do czytania, uczenia się i zapamiętywania środowiska. Zostały one umieszczone w cząsteczkach powiązanych z DNA i dzięki zachodzącym w nich mechanizmom biochemicznym program genetyczny może być „inteligentny”. Stąd wzięły swój początek duże inwestycje konsorcjów farmaceutycznych zarówno publicznych, jak i prywatnych, mające na celu opracowanie nowych podejść do zwalczania chorób, w szczególności tych związanych ze starzeniem się. Projekty te powstają z myślą o przywróceniu lub poprawie jakości biologicznej naszego życia.
Prof. Valerio Orlando obtained his PhD in Molecular Biology at University La Sapienza in Rome Italy, then he went on for postdoc in Epigenetics in Renato Paro’s lab, at ZMBH Heidelberg (1991- 1997) where he pioneered the worldwide used Chromatin Immunoprecipitation (ChIP) technology (Orlando and Paro, Cell 1993; Orlando et al EMBO J 1998, Orlando TIG 2000). In his subsequent work he carried on the work on the mechanistic role of Polycomb proteins cell memory system in the context of nuclear architecture, noncoding RNA and basal transcription regulation (Breiling et al, Nature 2001, Breiling et al, Mol Cell 2001, Orlando V Cell 2003, Lanzuolo et al Nat Cell Biol, 2007, Cernilogar et al Nature 2011). He has been a proactive member of Eu-funded Network of Excellence of Epigenetics (Epigenome and Epigenesys Networks of Excellence) and spearheader of the First National Italy’s Flagship Project on Epigenetics (www.epigen.it). In 2013 he moved to KAUST where he founded the KAUST Environmental Epigenetics program (KEEP; keep.kaust.edu.sa).